Bali en de stranden van Java

Dit verslag heeft even op zich laten wachten, in de hoop dat het bij jullie inmiddels (ook) lekker weer is. Het zal deze keer namelijk vooral over zon, zee en strand gaan en dat leest waarschijnlijk toch wat lekkerder zonder bijvoorbeeld het getik van regen tegen het raam…

Te beginnen met Bali. Met twee Duitse- en een Nederlandse collega hadden we besloten daar een kijkje te gaan nemen. In het minibusje, waarin we in zo’n 12 uur (waarvan een half uur met de boot) naar Bali reden, bleek dat ik toch de enige Nederlander zou zijn. Na een redelijk comfortabele rit kwamen we in de vroege ochtend aan in Denpasar, de hoofdstad van Bali. Niet echt een mooie stad en na het ontbijt vertrokken we dan ook richting Ubud, in het midden van Bali. In Ubud vind je (mocht je dat willen) veel culturele dingen, zoals musea, en het stadje is omgeven door vele rijstvelden. We besloten om een scooter te huren om de omgeving te verkennen (en dus vooral niet te gaan winkelen, wat de Duitse wilde). De omgeving was inderdaad mooi en de scooter was een goede manier om ook de niet-toeristische plekken te ontdekken. Plekken waar een kanaaltje nog verschillende functies heeft; speelplaats, wc, bad voor oma, en waar dit allemaal nog gewoon probleemloos naast elkaar kan.

De volgende dag reisden we door naar Amed, in het noordoosten van het eiland. Onderweg zijn we regelmatig gestopt om de vele rijstvelden te bekijken (en zodoende af en toe een opstopping te veroorzaken). Ook hebben we een Hindoeïstische tempel - Pura Besakih - bezocht voordat we ’s middags bij onze bungalows aankwamen. Deze waren redelijk luxe en gelegen aan zee. Op zo’n 10 meter van het strand hebben we tot zonsondergang al snorkelend het koraal en de vele vissen bekeken, voordat we ‘s avonds al vroeg onder de wol gingen.

De volgende ochtend waren we namelijk al eerder op dan de zon en wel om te gaan duiken. Locatie was een Amerikaans scheepswrak vlak voor de kust, waar Thorben en ik twee duiken gemaakt hebben. De eerste duik begonnen we met een aantal oefeningen om weer een beetje aan het duiken te wennen en dat ging prima. Hierna hebben we het schip, koraal en de vele vissen aan een grondige inspectie onderworpen. Na de duiken haastten we ons terug naar Denpasar, omdat de Duitsters die avond weer terug gingen naar Malang. Zij wilden de volgende (maandag)ochtend weer aan het werk, terwijl ik ervan overtuigd was dat de universiteit nog wel een paar dagen zonder mij zou kunnen. In Denpasar gingen we dus uit elkaar, maar niet voordat ze me de gouden tip gaven om naar Seminyak, Zuid-Bali, te gaan.
Het zuiden is veruit het meest toeristische gedeelte van het eiland. Bali is namelijk een vulkaaneiland en alleen in het zuiden vind je zandstranden. Voor de volledigheid; toeristisch betekent dat er blanken zijn (toch ben ik ontelbare keren met de Indonesiërs op de foto geweest), evenals hele rijen met kraampjes waar elk kraampje precies hetzelfde verkoopt als de kraampjes links en rechts ervan, en hogere prijzen dan ik in Malang gewend ben. Zo ook in Seminyak, waar ik al gauw opmerkte dat de hotelprijzen en mijn budget niet helemaal overeen kwamen. Toen ik erachter kwam dat de prijzen niet zoals gedacht in rupia, maar in dollars (en dus maal 9) waren, was de keuze om deze poenerige plaats achter me te laten heel snel gemaakt.

Zodoende kwam ik laat in de avond in Kuta terecht. Kuta ja, de plaats waar alle vrouwen kunnen masseren en alle mannen kunnen surfen. De plaats waar alle vrouwen en mannen je dit dan ook keer op keer aanbieden. Tevens de plaats waar je door de talloze verkopers in vloeiend Australisch met “Hi mate” wordt aangesproken en ze je het liefst de kraampjes/winkels/clubs in willen sleuren. Gelukkig ook de plaats waar ik een prima hotel vond en vier dagen veel op het strand geweest ben. Nog een dagje een scooter gehuurd voor een tripje naar Pura Tanah Lot (“het visuele hoogtepunt van Bali”, aldus het boekje van Verie), een tempel gelegen op een rots in zee. Vooral de zonsondergang is er “spectaculair”. Helaas was het bewolkt tijdens mijn zonsondergang en daardoor iets minder spectaculair, toch was het ook nu oke...
Het visuele hoogtepunt vond ik echter de vele rijstvelden, in combinatie met bergen en palmbomen. Ook de Hindoeïstische cultuur op het ‘eiland der goden’ maakt het speciaal. In hotels en winkels vinden ze vaak wel een reden voor een ceremonie en elke ochtend ligt er een gevlochten mandje met een klein offer voor de deur van je hotelkamer. Uiteindelijk ben ik dan ook langer dan gepland op dit ‘paradijs voor straathonden’ gebleven (klein puntje van kritiek moet kunnen), waardoor ik nog erg veel moeite moest doen om een vervanger te regelen om het proefwerk waar te nemen.

Het was dus een geslaagde uitstap. Maar, eerlijk is eerlijk, Bali heeft niet de mooie stranden die ik wel verwacht had. Gelukkig heeft Java wel die mooie stranden die ik hier niet verwacht had! Op zo’n twee uur (met de scooter) ten zuiden van Malang vind je de kust en vele mooie stranden. Zo ook Balikambang, sinds een aantal weken mijn favoriete weekendbestemming. Er zijn daar verschillende baaien met erg mooie, verlaten stranden grenzend aan het bos. Vooral als je niet alleen maar op het eerste beste strand blijft (wat de Indonesiërs wel doen), maar de moeite neemt om stukken door het bos te lopen, is er veel moois te zien. Wel opvallend overigens dat je op het dichtstbevolkte eiland ter wereld zulke stranden vindt en er verder gewoon niemand is.
Ook ben ik afgelopen woensdag met een collega naar Pulau Sempu geweest. Dit is een onbewoond eiland met verscholen in de bossen een lagune. Na ruim twee uur met scooter, tien minuutjes met de boot en een uur lopen, bereikten we de lagune. Het grootste gedeelte van de dag hoefden we het strand (en het eiland) alleen met een aantal apen te delen. Kortom: een goede woensdagbesteding. Het leek er trouwens verdacht veel op dat we de nacht op het eiland zouden moeten doorbrengen toen de boot niet op kwam dagen. Gelukkig was deze ‘gewoon’ een uur te laat en kon ik toch nog in m’n eigen bed kon slapen.

Dit was misschien een wat lange inleiding om tot de kern van het verhaal te komen, maar: op het werk gaat het nog steeds goed. Voor een van de drie vakken (strategisch management) zit mijn taak er inmiddels op, voor de andere twee vakken zal ik de komende tijd nog behoorlijk druk zijn. Naast het werk heb ik nog altijd genoeg te doen, veel dingen heb ik eerder al eens genoemd en ik zal maar niet in de herhaling vallen... Afgelopen weekend ben ik trouwens niet naar het strand, maar met een grote groep buitenlanders naar een safari park geweest. De safari zelf was niet super, maar het was wel gezellig er waren veel grappige shows in het park.
Om het verhaal niet langdradiger te maken, brei ik er bij deze een eind aan.

Het ga jullie goed. Tot de volgende keer…