Reis door het midden van Amerika

Een hallo!

Hier is ie dan: de langverwachte en even lang uitgestelde allerlaatste column vanaf de evenaar…

Na de gedane arbeid was er eindelijk tijd voor wat lichamelijke ontspanning. Ook de andere drie Hollanders waren klaar met hun stage en ook zij hadden vakantie verdiend. Een van Honduras’ Islas de la Bahia, Roatan, leek ons hiervoor een uitstekende locatie. De hele politieke crisis had voor ons als positief gevolg dat de hotels op Roatan voordeelacties hadden en we zo in een picobello all in hotel terecht kwamen. Samen met twee van de Nederlanders (Marco en Bart) heb ik hier een duikcursus gevolgd. Echt genieten van het super mooie strand, het zwembad, de animatie, het fitnesscentrum, de spa en ’s avonds de bar zat er dus niet in, het was vooral lezen, oefenen, video kijken en studeren. Na vele uren in de boeken, vier erg mooie duiken en een klein beetje hulp van de instructeur, was het certificaat op donderdag dan toch echt binnen. Het superheldere water, koraal, de tropische vissen en schildpadden maakten het duiken supermooi!

Mooi was het zeker, maar na alles wat ik hier al meegemaakt heb, kon het daar natuurlijk niet bij blijven, het avontuur moest opgezocht worden! Daarom hebben we de laatste dag een ‘shark dive’ gedaan. Gewapend met een emmertje vis daalden we af naar een meter of 22 onder water om de haaien van dichtbij te observeren. Twaalf verschillende haaien heb ik geteld, ongeveer 3 meter groot en ze hadden allemaal honger. Ze kwamen tot 5 of 10 cm dichtbij en als ik iets stoerder was geweest, had ik ze kunnen aanraken. Deze duik was echt super, een mooie afsluiter van een topweek!

Na met de boot de oversteek naar het vaste land gemaakt te hebben, zijn we de bergen ingetrokken om daar twee dagen te verblijven en onder meer te raften en een hiketocht te maken. Voor beiden bleek ik niet echt talent te hebben. Hierna zijn we weer naar ons gastgezin in San Pedro Sula gegaan, om in twee dagen de laatste dingetjes te regelen. Drie dagen en de laatste nacht twee uurtjes slaap later kon de reis dan echt beginnen. De reis zou naar Nicaragua en Costa Rica gaan en ik zou worden bijgestaan door Marco Penhagen.

Na een busreis van ongeveer twaalf uur bereikten we de hoofdstad van Nicaragua, welke we naar een nacht alweer achter ons lieten om naar Granada te gaan, een historisch plaatsje gelegen aan een groot meer. Zoals eenieder weet, staat Nicaragua bekend om haar vulkanen. Veel van de dingen die we hier gedaan hebben, waren dan ook bij zo een vulkaan. Zo hebben we onder meer gezwommen in de krater van een slapende vulkaan, een actieve vulkaan en lavagrotten bezocht (met een uitstekende gids) en een canopy tocht gemaakt, dat is een soort van kabelbaantocht. Het stadje zelf was ook leuk en we hadden het geluk dat de zondag toen wij er waren, het jaarlijkse stierenrennen plaats vond. Toen we in het centrum klaar stonden om het allemaal eens goed te bekijken, leek het weinig voor te stellen. Nergens waren hekken te zien, overal liepen nog kleine kinderen rond en er stonden dure auto’s langs de route. Toen de eerste stier aan een touw langs kwam, leek het inderdaad een tegenvaller te worden, maar omdat er heel wat stieren losbraken, werd het toch nog spectaculair. Zo gebeurde het regelmatig dat een stier achter het publiek (los)liep en iedereen begon te gillen en het hele plein naar links rende, daarna weer naar rechts enzovoort. Omdat de stieren zich ook niet echt aan de route wilden houden, werd het echt een ongeorganiseerd Midden-Amerikaans zootje.

Na ons verblijf in Granada besloten we om verder naar beneden te trekken. Na met een jeep driekwartier over een hobbelweg gereden te hebben en een wandeling van 10 minuten langs het water gemaakt te hebben, kwamen we op een erg mooi en verlaten strand aan. Hier hebben we een paar dagen goed uitgerust, veel gezwommen en niet gesurft. Na deze dagen waren we er helemaal klaar voor om door te reizen naar Costa Rica.

We hadden van te voren een aantal leuke dingen om te bezoeken opgezocht, maar omdat we met de bus reisden (wat erg goed kan in Centraal-Amerika, geen vaste tijden, geen haltes, maar nooit lang wachten en erg goedkoop) en dus geen auto hadden, was het niet echt mogelijk om de natuurparken te bezoeken. Wat wel mogelijk was, en we dan ook gedaan hebben, was duiken. Het water was niet zo mooi als wij ervaren duikers gewend waren, maar er was genoeg leven te zien. Zo lagen er 8 haaien op de bodem uit te buiken en zijn vele andere mooie vissen, roggen, zeesterren enzomeer gescout, wat het een geslaagde duik maakte. Nadat we des avonds bestudeerd hadden wat een Costa Ricaanse uitsmijter met een barkruk kan, besloten we dat het genoeg was en weer richting Nicaragua te gaan.

De avond dat we terug kwamen, zijn we wederom met een jeep naar een verlaten strand gegaan, ditmaal om schildpadden te zien broeden. Was bijzonder en bijzonder mooi om eens te zien. De volgende dag ging de reis door naar een plaatsje genaamd Leon. Hier hebben we onder andere gesandboard. Dit gebeurde van een zwarte vulkaan, ongeveer een uur van Leon vandaan. Gewapend met een houten plankje, een overall en een bril beklommen we deze vulkaan. Eenmaal boven bleek het toch vrij stijl te zijn. Een aantal jaren geleden was er een Fransman met bijna 180 km/uur naar beneden geraced en het was aan mij om daar in de buurt te komen. Omdat ik meermaals van m’n plank viel lukte dit net niet, maar het was ruimschoots voldoende om Marco voor te blijven.

Na een aantal iets minder spectaculaire dingen zoals het bezoeken van hot springs, was het tijd om naar Honduras weder te keren, waar we nog twee dagen in een huisje aan een meer vertoefd hebben. Hier hebben we onder meer een natuurpark bezocht en heerlijk gewandeld.

En nu ben ik weer in San Pedro Sula voor de laatste dingetjes en om afscheid te nemen. Hopelijk is het door de columns een beetje duidelijk waarom ik nou naar ?!?Honduras?!? ben gegaan. Ik heb hier echt een mooie tijd gehad en ben blij dat ik gegaan ben. Honduras is namelijk echt een supermooi land waar van alles te doen is. Qua alles totaal anders dan Nederland en daarom zeker leuk om eens mee te maken. Morgen (vrijdag) zal ik weer naar Nederland vliegen om me weer op de Nederlandse cultuur te storten. Dus tot in Nederland!

De groeten!

Bas Van.